زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ادات مصاحبت





ادات مصاحبت، ادات بیانگر معنای همراهی را می‌گویند.


۱ - تعریف



«مصاحبت» یعنی همراهی .

۲ - در قرآن



برخی از ادوات مصاحبت در قرآن عبارتند از:
۱. علی: (... وآتی المال علی حبه...)؛ "و مال [۱]     را با وجود دوست داشتنش بدهد". یعنی «مع حبه».
۲. مع: (... وقال الله انی معکم لئن اقمتم الصلاة...)؛ "من با شما هستم اگر نماز برپا دارید".
۳. با: (فسبح بحمد ربک...)؛ "پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوی".
۴. فی: (قال ادخلوا فی امم قد خلت من قبلکم من الجن والانس فی النار...)؛ "می‌فرماید در میان امتهایی از جن و انس که پیش از شما بوده‌اند داخل آتش شوید".
[۹] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۹۳-۲۰۵).


۳ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۲. مائده/سوره۵، آیه۱۲.    
۳. حجر/سوره۱۵، آیه۹۸.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۳۸.    
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۴۲۷.    
۶. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۳۰۲.    
۷. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۸۴.    
۸. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۵۶.    
۹. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۹۳-۲۰۵).
۱۰. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۵۰.    
۱۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۳۸-۲۲۹).    
۱۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۱۶.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات مصاحبت».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.